yoklugunla varlıgın bir degildi benim icin... yoklugun içimde, benden habersiz büyüyen bir karanlık gibiydi... varlıgınsa bir tuhaf... istedigim ve istemedigim derin denizler yaratıyordu icimde. varlıgın acıydı ama mutluluktu da; varlıgın uzaklasma istegi ama aynı zamanda uzakta kalamamaktı. varlıgın seni sevmekti ama bunu hic söyleyememekti; varlıgın bütün sancıların sonuyu ama aynı zamanda o sancıların da baslangıcıydı... varlıgın hem her an olmasını istedigim ama görmek istemedigimdi de aynı zamanda... ates ve buz gibiydi varlıgın; bir yandan yakarken bir yandan serinleten... varlıgın varlıgım için hem her seydi hem hiç bir sey...
No comments:
Post a Comment