Seni dusunmedim bu gece, aklima bile gelmedin hic… Karanlikta, pencereden disari baktigimda yildizlari gozlerindeki piriltilara bile benzetmedim. Hele yuregini, daldigim karanliklara, icinde boguldugum temkinli sulara bile yakistirmadim bir nebze bile… Hic dusunmedim seni… Yuregim, ismin aklimdan gecmedigi icin sıkısmadı ve dudaklarim sizlamadi adini anmadigim icin. Derin derin soludum yasamayi, derin derin... soludum… Bugun bir kere bile dusunmedim seni evet… yattigimda yatagima, hissetmedim yanimdaki boslugunu; yastigima sarilmak nasil keyifliydi tarifi imkansiz… kopkoyu, soluksuz bir uyku cektim. Ruyalarimin kapisini kapattim, bir kere bile icinden gecemedin. Duvarin soguklugu, bu yaz gecesinde, senin sicakligindan bile güzeldi... kendimi duvara yasladım….
Tuesday, August 07, 2007
Subscribe to:
Posts (Atom)